Τα φυσικά πρόσωπα (υποκείμενα των δεδομένων) έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν α) επιβεβαίωση αναφορικά με την επεξεργασία των δεδομένων τους, και β) αντίγραφο αυτών των δεδομένων (σχετ. άρθρα 12, 15 ΓΚΠΔ). Το δικαίωμα αυτό μπορεί να ασκηθεί, κατ’ αρχήν, δωρεάν, είτε γραπτά είτε προφορικά εφόσον το επιθυμεί το υποκείμενο των δεδομένων.

Το υποκείμενο μπορεί να κληθεί να πληρώσει εύλογο τέλος, μόνο εάν το αίτημα είναι προδήλως αβάσιμο ή υπερβολικό (ιδίως όταν επαναλαμβάνεται) ή ο αριθμός των αντιγράφων που καλείται ο υπεύθυνος επεξεργασίας να χορηγήσει είναι μεγάλος.

Χρόνος συμμόρφωσης του υπευθύνου επεξεργασίας:

Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να ικανοποιήσει χωρίς καθυστέρηση το δικαίωμα αυτό και το αργότερο σε ένα μήνα από την υποβολή του αιτήματος. Η προθεσμία του ενός μηνός μπορεί να παραταθεί για δύο μήνες, εάν το αίτημα είναι πολύπλοκο ή ο αριθμός των αντιγράφων που πρέπει να χορηγήσει ο υπεύθυνος επεξεργασίας είναι μεγάλος. Ωστόσο, ο υπεύθυνος οφείλει να ενημερώσει το υποκείμενο για την παράταση αυτή εντός μηνός από την υποβολή του αιτήματος.

Το δικαίωμα διαγραφής («δικαίωμα στη λήθη») είναι το δικαίωμα να ζητεί το υποκείμενο των δεδομένων τη διαγραφή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν, εφόσον δεν επιθυμεί πια αυτά τα δεδομένα να αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας, και εφόσον δεν υφίσταται νόμιμος λόγος να τα κατέχει ο υπεύθυνος επεξεργασίας (βλ. το άρθρο 17 ΓΚΠΔ και αιτιολογ. σκ. 65 και 66).

Ειδικότερα, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να ανακαλέσει τη συγκατάθεσή του επί της οποίας βασίζεται η επεξεργασία, οπότε τα δεδομένα πρέπει να διαγραφούν εφόσον δεν υπάρχει άλλη νομική βάση για την επεξεργασία.

Επίσης, εάν τα δεδομένα δεν είναι πλέον απαραίτητα σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους συλλέχθηκαν ή υποβάλλονται κατ’ άλλο τρόπο ή παράνομα σε επεξεργασία ή εάν το υποκείμενο των δεδομένων αντιτάσσεται στην επεξεργασία και δεν υφίστανται επιτακτικοί και νόμιμοι λόγοι για την επεξεργασία, μπορεί το υποκείμενο των δεδομένων να ζητήσει τη διαγραφή τους. Ωστόσο, άλλα δικαιώματα της ΕΕ, όπως το δικαίωμα ελευθερίας της έκφρασης και το δικαίωμα στην ενημέρωση, πρέπει επίσης να διασφαλίζονται.

Περαιτέρω, το δικαίωμα αυτό έχει ιδίως σημασία όταν το υποκείμενο των δεδομένων παρέσχε τη συγκατάθεσή του ως παιδί, όταν δεν είχε πλήρη επίγνωση των κινδύνων που ενέχει η επεξεργασία, και θέλει αργότερα να αφαιρέσει τα συγκεκριμένα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, κυρίως από το διαδίκτυο. Το υποκείμενο των δεδομένων θα πρέπει να μπορεί να ασκήσει το εν λόγω δικαίωμα παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον παιδί.

Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο δικαίωμα, καθώς η περαιτέρω διατήρηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα πρέπει να είναι σύννομη, όταν είναι αναγκαία, για λόγους όπως για την άσκηση του δικαιώματος ελευθερίας της έκφρασης και ενημέρωσης, όπως προαναφέρθηκε, ή για τη συμμόρφωση με νομική υποχρέωση, για την εκπλήρωση καθήκοντος που εκτελείται προς το δημόσιο συμφέρον ή κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που έχει ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας, για λόγους δημόσιου συμφέροντος στον τομέα της δημόσιας υγείας, για σκοπούς αρχειοθέτησης προς το δημόσιο συμφέρον, για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή στατιστικούς σκοπούς, ή για τη θεμελίωση, άσκηση ή υποστήριξη νομικών αξιώσεων.

Τέλος, σημειώνεται ότι για να είναι αποτελεσματικό το δικαίωμα διαγραφής, εάν ο υπεύθυνος επεξεργασίας έχει δημοσιοποιήσει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και υποχρεούται κατά τα ανωτέρω να τα διαγράψει, λαμβάνοντας υπόψη τη διαθέσιμη τεχνολογία και το κόστος εφαρμογής, θα πρέπει να λαμβάνει εύλογα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών μέτρων, για να ενημερώσει σχετικά με το αίτημα διαγραφής τους υπευθύνους επεξεργασίας που επεξεργάζονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, ώστε να διαγράψουν οποιουσδήποτε συνδέσμους ή αντίγραφα ή αναπαραγωγή των εν λόγω δεδομένων.

Τα φυσικά πρόσωπα (υποκείμενα των δεδομένων) έχουν δικαίωμα να ζητήσουν τον περιορισμό της επεξεργασίας των δεδομένων τους (σχετ. άρθρα 18, 19 ΓΚΠΔ). Συγκεκριμένα το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να ζητήσει από τον υπεύθυνο να περιορίσει την επεξεργασία. Το δικαίωμα αυτό είναι εναλλακτικό του δικαιώματος για διαγραφή (άρ.16) και του δικαιώματος εναντίωσης (άρ. 21).Δεν είναι απόλυτο δικαίωμα και ισχύει μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Το δικαίωμα αυτό μπορεί να ασκηθεί είτε γραπτά είτε προφορικά.

Πότε το υποκείμενο των δεδομένων έχει αυτό το δικαίωμα;

Όταν:

•   -το υποκείμενο των δεδομένων επικαλείται την ανακρίβεια των δεδομένων του και ο υπεύθυνος επεξεργασίας εξετάζει το σχετικό αίτημα,
•   -η επεξεργασία είναι παράνομη,
•   -τα δεδομένα δεν είναι απαραίτητα πλέον για τον σκοπό της επεξεργασίας, αλλά το υποκείμενο ζητά την τήρησή τους για την άσκηση και υπεράσπιση νομικών του αξιώσεων,
•   -το υποκείμενο έχει ασκήσει το δικαίωμα εναντίωσης και ο υπεύθυνος επεξεργασίας εξετάζει την ύπαρξη υπέρτερου εννόμου συμφέροντός του.

Το δικαίωμα αυτό μπορεί να ασκηθεί συνδυαστικά με το δικαίωμα διόρθωσης και το δικαίωμα εναντίωσης. Συγκεκριμένα,

α) εάν το υποκείμενο των δεδομένων έχει ζητήσει τη διόρθωση των ανακριβών του δεδομένων, μπορεί να ζητήσει τον περιορισμό της επεξεργασίας για όσο διάστημα ο υπεύθυνος επεξεργασίας εξετάζει το αίτημα διόρθωσης,

β) εάν το υποκείμενο ασκεί το δικαίωμα εναντίωσης, μπορεί να ζητήσει παράλληλα τον περιορισμό της επεξεργασίας για όσο διάστημα ο υπεύθυνος επεξεργασίας εξετάζει το αίτημα εναντίωσης.

Τρόποι Περιορισμού:

Ο ΓΚΠΔ προτείνει πολλούς τρόπους περιορισμού της επεξεργασίας, όπως:

•   -τα δεδομένα να μεταφερθούν προσωρινά σε άλλο σύστημα,
•   -να μην υπάρχει πρόσβαση των χρηστών στα δεδομένα,
•   -τα δεδομένα να μην είναι προσωρινά δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα.

Χρόνος συμμόρφωσης του υπευθύνου επεξεργασίας:

Ισχύει ό,τι και στο δικαίωμα πρόσβασης.