Καυσόξυλα: Τι πρέπει να προσέχουμε, ποια είναι κατάλληλα για αγορά

Η θέρμανση με ξύλα δεν είναι μια παλιά, ξεχασμένη μέθοδος που έχει εγκαταλειφθεί. Κάθε άλλο! Είτε για το τζάκι είτε για τη σόμπα, είναι πολύ διαδεδομένη και σε χωριά και στα αστικά κέντρα. Οι ερωτήσεις όμως για το θέμα είναι πολλές και πολύ σημαντικές.

• Τι πρέπει να κάνουμε ώστε να κάνουμε την πιο συμφέρουσα αγορά;
• Ποια ξύλα είναι κατάλληλα για το τζάκι και ποια για τη σόμπα;
• Ποια πρέπει να αποφεύγουμε να αγοράσουμε και ποια να αναζητούμε;
• Γνωρίζουμε ότι το είδος του ξύλου που θα επιλέξουμε παίζει βασικό ρόλο τόσο στη λειτουργία όσο και στην απόδοση;
• Είναι κατάλληλα όλα τα ξύλα για καύσιμη ύλη; 

Καταρχήν, πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πως δεν είναι όλα τα είδη ξύλου κατάλληλα για όλες τις χρήσης. Άλλα είδη είναι για προσάναμμα και άλλα είδη για κύρια καύση που θέλουμε να κρατήσει πολλές ώρες. Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και το μέγεθος κοπής αλλά και η υγρασία των καυσόξυλων.

Τα ξύλα που θα προμηθευτούμε θα πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο ξερά. Για να αποφύγουμε την περίπτωση να προμηθευτούμε καυσόξυλα που θα έχουν μεγάλο ποσοστό υγρασίας, θα πρέπει να να παραγγείλουμε και να αποθηκεύσουμε όσο πιο έγκαιρα γίνεται και σίγουρα πριν τις βροχές του φθινοπώρου. Η καλύτερη εποχή είναι το καλοκαίρι, το πολύ μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη.

Ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει να δίνουμε στην αποθήκευση των καυσόξυλων, στον τρόπο στοίβαξης και στο σημείο της αποθήκευσής τους. Ας μην ξεχνάμε πως τα καλύτερα καυσόξυλα είναι αυτά που έχουν αποθηκευτεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από δύο έτη και έχουν πλήρως ξηραθεί. Τα ξύλα πρέπει να αποθηκεύονται σε στεγασμένο και καλά αεριζόμενο χώρο και η περιεχόμενη υγρασία τους να είναι κάτω από 20%.

Δεν είναι σωστό να αγοράζουμε “νωπά” καυσόξυλα, ιδίως μέσα στο καταχείμωνο, γιατί θα πληρώσουμε το νερό που θα έχουν σαν χρυσάφι, δεν θα έχουμε καλή φλόγα και διάρκεια καύσης και επίσης θα έχουμε πολλά κατάλοιπα και πάρα πολύ καπνό.

Τα πιο συνηθισμένα στη χώρα μας είδη, κατάλληλα για καυσόξυλα, είναι η δρυς, το πουρνάρι, η ελιά, η οξιά κτλ. Για γενική χρήση, καλύτερα αποτελέσματα έχουμε από τη λευκή δρυς (“δένδρο” όπως συνηθίζεται να λέγεται), το πουρνάρι, αλλά και η ελιά.

Το ξύλο της δρυός (της λευκής δρυός) προτιμάται στις περισσότερες των περιπτώσεων, διότι και δίνει ωραία φλόγα, ειδικά για καύση στο τζάκι, χωρίς προβλήματα και αφετέρου έχει μεγάλη διάρκεια καύσης.

Αρκετά καλής ποιότητας καυσόξυλα παράγονται κι από άλλα είδη, π.χ. αείφυλλα πλατύφυλλα (αριά, κουμαριά, φιλύκι) και άλλα οπωροφόρα δέντρα, λ.χ. μηλιά, κερασιά, αμυγδαλιά. Η χρήση ξύλου ακακίας ή καστανιάς (προερχόμενης από δασικές φυτείες) για καυσόξυλα είναι αρκετά αμφιλεγόμενη για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με τη διαχείριση των εκτάσεων παραγωγής τους. Τα πεύκα επίσης πρέπει να αποφεύγονται σαν κύρια καυσόξυλα, διότι είναι πολύ εύφλεκτα, και επικίνδυνα για ανεξέλεγκτη πολλές φορές καύση.

Η καύση παλιών επίπλων ή παλιών μοριοπλακών, ινοπλακών (MDF), κόντρα-πλακέ ή προϊόντων επενδεδυμένων με “μελαμίνες” πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά, γιατί περιέχουν συνθετικά υλικά και χημικές ουσίες που απελευθερώνουν τοξικές αναθυμιάσεις και επικίνδυνα καυσαέρια όταν καίγονται. 

Όταν μιλάμε για θέρμανση με ξύλα, μιλάμε για φωτιά που φαίνεται, που τη βλέπουμε, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Συνεπώς, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Για λόγους ασφάλειας αλλά και καλύτερης απόδοσης, για τα τζάκια, πρέπει να προτιμούνται τα τζάκια με κλειστή εστία. Το σπινθηροβόλημα του τζακιού είναι σίγουρα ευχάριστο και ρομαντικό, αλλά μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για τα χαλιά, τις μοκέτες, τα έπιπλα και το σπίτι ολόκληρο!

Το τρίξιμο των καυσόξυλων και το «σκάσιμό» που πολλές φορές υπάρχει, προκαλούν την εκτόξευση αναμμένων μικρών κομματιών, γι’ αυτό καλό είναι να προστατεύουμε το σαλόνι και το καθιστικό μας από τη φωτιά τοποθετώντας ειδικό τζάμι ή και πλέγμα για προστασία. Δεν αφήνουμε ποτέ χωρίς επίβλεψη το τζάκι, ειδικά αυτό με ανοιχτή εστία.